Licówki kompozytowe czy porcelanowe?

Każdy z nas chce prezentować się lepiej, ładniej i estetyczniej. Pewne mankamenty figury można zakamuflować ubraniem lub po prostu wylać hektolitry potu w klubie fitness lub na siłowni.

Ale co zrobić, gdy nasz uśmiech, nasza w pewnym sensie wizytówka po prostu nam się nie podoba?

Stomatologia XXI wieku daje bardzo wiele możliwości leczenia i korekty krzywych lub przebarwionych zębów.  Leczenie zachowawcze (plomby), leczenie ortodontyczne (aparaty stałe i ruchome prostujące zęby), leczenie protetyczne (inlay’e, onlay’e, licówki i korony protetyczne).

No tak, opcji jest wiele. Ale jak się w tym wszystkim nie pogubić? Jak wybrać najlepsze dla mnie rozwiązanie?

Wybór metody leczenia to w pewnym sensie kompromis uwzględniający czas leczenia, poniesione koszty, konieczność szlifowania zębów i przede wszystkim oczekiwania pacjenta.

Skoncentrujemy się jednak na sytuacji, gdy mankamenty uśmiechu są umiarkowane, a zęby nie są ustawione, jak przysłowiowe „jedno oko na Maroko, a drugie na Kaukaz”.

Tutaj optymalnym rozwiązaniem jest zastosowanie licówek na zęby, czyli niewielkich płatków materiału (porcelanowego lub kompozytowego) na stałe zamocowanych do zębów własnych pacjenta.

No właśnie porcelana czy kompozyt? Kolejny dylemat, co wybrać, który materiał będzie dla mnie lepszy?

Spróbuje usystematyzować wiedzę i zaakcentować wady i zalety obu tych materiałów.

Licówki kompozytowe – ich atuty:

• bardzo dobra i wystarczająca estetyka
• koszt wykonania umiarkowany i dający się wpasować w domowy budżet
• łatwość naprawy, ponieważ uszkodzenie kompozytowej licówki można szybko i skutecznie naprawić poprzez dołożenie materiału kompozytowego bezpośrednio w ustach pacjenta (nic nie trzeba zdejmować, brać kolejnych wycisków i powtarzać pracy protetycznej)
• twardość zbliżona do szkliwa (czyli nie ścierają zębów przeciwstawnych)
• wykonanie na jednej wizycie, oczywiście po wcześniejszym zaplanowaniu i zaakceptowaniu przez pacjenta

Słabe strony:

• kompozyt jest niestety mniej wytrzymały niż porcelana (mniejsza twardość i automatycznie mniejsza wytrzymałość)
• jest niestety podatny na odkładania się osadu na granicy kompozytu i zęba lub na samym kompozycie ( konieczność zdecydowanie większej dbałości ze strony pacjenta, ale również częstsze wizyty w gabinecie, celem skalingu, piaskowania czy polerowania)
• po upływie kilku licówka może się trwale przebarwiać i musimy ją wymienić na nową (kolejny koszt, ale jak wspomniałem wcześniej, umiarkowany).

Tak więc sporo zalet, ale wymienione słabe strony też dają do myślenia.

Czy w takim razie porcelanowe licówki są lepsze?

Chciałbym, żeby odpowiedź była prosta: TAK lub NIE, ale tak po prostu nie jest.!!!

Zalety ceramiki:

• są zdecydowanie trwalsze mechanicznie
• są bardziej odporne na mikrourazy i można śmiało powiedzieć, że pacjent zdecydowanie dłużej się nimi nacieszy w niezmienionej formie, kolorze i kształcie
• porcelana jest materiałem bardziej biozgodnym, a osad i kamień odkłada się na niej zdecydowanie trudniej (jest to również wynik jej wykonania laboratoryjnego)

Wady:

• twardość – może po prostu ścierać zęby przeciwstawnej szczęki, co może skutkować ich szybkim „skróceniem”  lub wręcz ich „rozruszaniem” w przypadku paradontozy
• trudna naprawialność (oczywiście w przypadku ukruszenia możemy próbować dobudować ten defekt kompozytem, ale z reguły nie daje to długoczasowych dobrych efektów, tak więc w przypadku uszkodzenia licówki najlepszym rozwiązaniem jest jej wymiana)

Podręczniki akademickie podają jeszcze jedną wadę – cenę, ale odnoszę wrażenie, że jest to co najwyżej niedogodność, a nie wada. To pacjent decyduje na co chce wydać swoje ciężko zarobione pieniądze i kosztowność jakiegoś wariantu leczenia protetycznego na wstępie może w przyszłości skutkować ograniczeniem kosztów użytkowania.

Tak jak Państwo widzicie wybór nie jest taki prosty. Zdrowy rozsądek podpowiada, że przed podjęciem decyzji warto temat skonsultować z doświadczonym lekarzem protetykiem.

Zachęcamy do zapoznania się z naszą ofertą licówek kompozytowych i porcelanowych Ortoprotex.